Dag 9 - chasedag

Terwijl ik rustig aan het opstaan ben, wordt er ineens op de deur gerammeld. Het is Stuart die aangeeft dat we zo snel mogelijk moeten verzamelen. Ik douche onder een halflauwe straal, en binnen 10 minuten sta ik bij de busjes.

Charles wil zo snel mogelijk richting zuid-oost. De SPC heeft dat gebied opgewaardeerd naar een moderate risk area. Yeah!

Het kaartje voor vandaag ziet er als volgt uit:

Tornado kansen voor vandaag. 

Wij zitten eerst nog in het 2% gebied, maar rijden vanaf 10.15 richting het 10% gebied. Charles bedankt (zowaar) iedereen voor het vlot aanpassen aan de situatie en het snelle ontbijt.

Vandaag zit ik weer eens voorin, dus dat komt mooi uit.

We knallen flink door om voor de bui te komen wat rond een uur of half twee echt lukt. We rijden nog een eind voor de regen uit. De onderkant van het voorste stuk laat een aantal fraaie walesmouth structuren zien.

Ergens rond tweeën zijn we voldoende voor de bui om een stop te maken en de bui over ons heen te laten komen. Tegen die tijd zijn de buien een lange lijn geworden met onvoldoende structuur om ook maar iets van rotatie te krijgen.

Nadat de bui over ons heen is proberen we nog twee uur lang weer voor te komen. Het lijkt me na een uur eigenlijk al zinloos. Er is veel vakantieverkeer onderweg door memorial-day. Om een uur of trekt Charles dan toch echt de stekker er uit.

We eten bij Pappadeaux in Dallas. Volgens zeggen een heel goed restaurant. Nou, dat is niets te veel gezegd. Het is met afstand het beste restaurant tot nu toe en dat zal het naar verwachting ook blijven voor de rest van de tour.

Om een uur of acht zijn we bij de Motel6 in Dalas (TX).

Morgen een slight-risk day